Het Financieel Dagblad beschrijft elke week minstens één ontwikkeling, die zich afspeelt in de accountantswereld. Vanuit observaties en interviews werken verschillende journalisten de eigen constateringen uit.
Nu blijkt uit het eindrapport van de kwartiermakers, die in 2020 aangesteld zijn, dat de voortgang binnen de accountancysector teleurstellend is. Marcel Pheijffer, hoogleraar accountancy aan Nyenrode Business Universiteit en Universiteit Leiden, hekelt in het nummer van 23 november daarbij de ‘passieve’ rol van de Beroepsorganisatie NBA. Met de kopregel ‘opleiding voor accountants moet op de schop’ citeren twee journalisten één van de conclusies uit dat eindrapport, mede vanwege het feit dat er in de accountancy op grote schaal gesjoemeld wordt met de verplichte examens. In hetzelfde nummer wordt het interview met de twee kwartiermakers, die hun taak ‘eindelijk’ hebben afgerond, ingeleid met de kop: ‘Door hoge druk kantoren gaan accountants de bocht afsnijden’. De druppel die bij ons de emmer deed overlopen, is deze week de reactie van Accountantsvoorman Douma: ‘ik zou ook wel sneller willen hervormen’. Hoog tijd voor onze externe simpele reflectie.
Als Quinn Association, een vereniging voor zelfstandige consultants en coaches, leggen wij de accountancy al enkele jaren als businesscase (lering en vermaak) op tafel. Laten wij het voor nu simpel houden: voor elke onderneming geldt dat strategische keuzes richting geven aan de structuur en de cultuur van de onderneming.
Zwakke strategieën Een accountantskantoor dient voor het onderscheidend vermogen een keuze te maken in de vraag of men aanbod- of vraaggericht wenst te werken. Al jaren ‘toetert’ de sector dat men klantgericht (customer intimacy) wenst te werken in plaats van aanbodgericht (operational excellence). In hun eigen vakliteratuur moeten deze begrippen telkens uitgelegd worden. Uit ons onderzoek van de websites van de top 50 van accountantskantoren komt ‘ontzorgen’ als jeukwoord wel heel veel voor: onderscheidend vermogen blijkt lastig te zijn, waardoor de gehanteerde (hoge) tarieven van de accountants voor ondernemers een belangrijk keuzecriterium wordt.
StructuurLos van de discussies over (het honoreren van) partnerschap met het ‘up or out’-principe (hoge druk kantoren) is de tendens dat back-offices kleiner worden (automatisering) en de toenemende belangrijkheid van front-offices voor extra uitdagingen zorgen in nieuwe competentieprofielen. Het juiste personeel vinden wordt dan wel lastig.
Cultuur‘Culture eats strategy for breakfast’ is een bekende uitspraak van Peter Drucker. Op de eigen cultuur loopt de accountancy stuk (o.a. de traagheid van NBA). Daarbij zorgt de hoogmoedswaanzin van de sector (frauderen bij opleidingen) ervoor dat trendwatchers uiteindelijk gelijk gaan krijgen: RA en AA Accountants zijn een uitstervend ras.
Volop toeteren, weinig stuurkunst.
